22 juni 2005

Emissiehandel en glastuinbouw: een efficiënte combinatie?

Het huidige klimaatbeleid voor de glastuinbouw, die als sector verantwoordelijk is voor ongeveer 4% van de binnenlandse emissies aan CO2, bestaat uit twee onderdelen: energiegebruiksnormen per gewas en oppervlakte-eenheid en een emissieplafond voor de gehele sector.

Met uitzondering van enkele zeer grote glastuinbouwbedrijven is de glastuinbouw uitgesloten van deelname aan het Europese systeem van emissiehandel. Deelname van de glastuinbouw aan dat systeem zou de sector meer opties geven om zo goedkoop mogelijk te voldoen aan de opgelegde taakstellingen van het klimaatbeleid. Daartegenover staan echter transactiekosten die mogelijk bij emissiehandel groter zijn dan bij het huidige beleid.

In dit memorandum verkennen we op kwalitatieve wijze de vraag of glastuinbouw en emissiehandel een efficiënte combinatie is. We concluderen dat deelname van de glastuinbouw aan het Europese handelssysteem diverse voordelen lijkt te hebben boven het huidige beleid. Deelname verlaagt de reductiekosten omdat er meer opties voor reduceren beschikbaar komen, terwijl de transactiekosten vrij beperkt lijken te zijn. Daarbij komt dat deelname betere garanties biedt op het realiseren van de beleidsdoelen dan het huidige beleid waarin de sancties op het niet nakomen van de taakstellingen onduidelijk zijn.

Dit memorandum is geschreven op verzoek van het Productschap Tuinbouw, LTO-Nederland en het Landbouw-Economisch Instituut (LEI). Gesprekken met en/of commentaar van vertegenwoordigers van deze organisaties en van de Ministeries van VROM, LNV en Financiën, de Nederlandse Emissieautoriteit (NEA) en Rabobank Nederland zijn van belang geweest bij het tot stand komen van dit memorandum. Wij danken hen voor hun bijdrage. De verantwoordelijkheid voor de inhoud van dit memorandum berust geheel bij de auteurs.