Zoekresultaten

This paper investigates income disparities across natives and the most prominent migrant groups in the Netherlands, those with a Moroccan, Turkish, Surinamese, or Antillean background. We use administrative data on incomes to estimate the relationship between child income and parental income for natives and each of the migrant groups separately. →

Inkomensverschillen tussen mensen met en zonder een migratieachtergrond zijn de afgelopen vijftien jaar nauwelijks afgenomen. Ook over generaties blijven de inkomensverschillen bestaan, bij een gelijk inkomen van hun ouders verdienen kinderen met een migratieachtergrond later minder dan kinderen zonder migratieachtergrond. Dit blijkt uit onderzoek van het Centraal Planbureau (CPB). →

Vanaf hun vierde jaar gaan vrijwel alle kinderen in Nederland twintig uur per week naar school. Wanneer het jongste kind in een huishouden naar school gaat, heeft dit ook consequenties voor ouders. Als ouders een deel van de werkweek voor hun kind zorgen, kunnen zij deze tijd anders besteden. Dit geldt voor de meeste ouders in Nederland. Als ouders gebruik maakten van betaalde kinderopvang, besparen ze hierdoor kosten. Dit geldt voor ongeveer de helft van de ouders. Veel ouders besparen dus zowel tijd als kosten aan opvang. Standaard economische theorie voorspelt dat dit twee tegengestelde effecten veroorzaakt: door de toename in beschikbare tijd verwachten we dat ouders meer gaan werken, terwijl de dalende uitgaven aan kinderopvang juist kunnen leiden tot een afname in het aantal gewerkte uren (het inkomenseffect). →

Er zijn relatief weinig werknemers die worden geraakt door automatisering: na vijf jaar verlaat ongeveer 8 procent het bedrijf als gevolg daarvan. Ongeveer 9 procent van de werknemers werkt in een bedrijf dat flink investeert in automatisering, zoals robots. Dit blijkt uit het zojuist verschenen onderzoek "Automatic Reaction: What Happens to Workers at Firms that Automate?", van het Centraal Planbureau (CPB), de Universiteit Utrecht, en Boston University. Het is de eerste keer dat de effecten van automatisering op individuele werknemers is onderzocht. →

Ouderen zijn in de afgelopen twintig jaar spectaculair meer gaan werken. Dit geldt voor alle opleidingsniveaus, ongeacht migratieachtergrond en huishoudsamenstelling. Vooral in de leeftijdscategorie van 60 tot 65 jaar is het hard gegaan. Twintig jaar geleden werkte nog ongeveer 20 procent van de mannen in deze leeftijdscategorie, nu is dit opgelopen tot rond de 65 procent. Hierbij heeft beleid waarschijnlijk een rol gespeeld – zoals het afschaffen van de VUT- en prepensioenregelingen – maar ook de stijging van de opleidingsniveaus en van de (gezonde) levensverwachting. De arbeidsparticipatie van ouderen kan nog verder groeien, onder meer omdat opeenvolgende generaties steeds hoger opgeleid zijn. Het sterk stijgende opleidingsniveau gaat ook samen met langer doorstuderen. Daardoor daalt de participatie van jongeren. Vooral jongeren tot 25 jaar volgen steeds vaker onderwijs en zijn minder vaak actief op de arbeidsmarkt. Dit staat in de zojuist verschenen publicatie van het Centraal Planbureau (CPB) ‘Arbeidsparticipatie’. →

Verdringing is een begrip dat mensen vaak en snel in de mond nemen en waar ook veel meningsverschil en spraakverwarring over bestaat. Het is geen neutraal begrip; het klinkt negatief. De één neemt de baan in van een ander en dat impliceert voor veel mensen een probleem. Maar wat als die ander na verloop van tijd een andere baan vindt, spreken we dan nog steeds van verdringing? Of wat als de baan van de één niet altijd in de plaats komt van de baan van een ander? Daarom is inzicht in het bestaan van verdringing en de mechanismen essentieel. →