De allocatie van financiële risico's gedurende de levenscyclus in individuele en collectieve DC-pensioencontracten

We laten zien dat een pensioenregeling met individuele vermogens grotendeels de allocatie van verhandelde financiële risico's in collectieve contracten met een geleidelijke aanpassing van de uitkeringen aan schokken kan nabootsen. Collectieve contracten kunnen een deel van het risico doorschuiven naar toekomstige deelnemers, individuele contracten kunnen dit niet. In de huidige institutionele omgeving is de verschuiving van verhandelde risico's in collectieve contracten naar toekomstige generaties beperkt. Collectieve pensioencontracten kunnen niet-verhandelde risico's heralloceren en zo een betere verdeling over generaties bereiken. Individuele pensioenregelingen kunnen alleen risico's die verhandelbaar zijn via financiële markten heralloceren.