8 december 2008

De kredietcrisis en de Nederlandse economie in acht Frequently Asked Questions

In de afgelopen jaren is wereldwijd te veel krediet verstrekt als gevolg van financiële innovaties, te optimistische verwachtingen en gaten in de regulering. Toezichthouders faalden omdat ze dit niet hebben voorkomen.

Vorig jaar ging het mis bij de hypotheken verstrekt aan weinig-kredietwaardige Amerikaanse huizenbezitters, met forse verliezen voor banken tot gevolg. Daarna leden banken ook op andere activa flinke verliezen, waardoor hun kredietcapaciteit sterk verminderde. Bovendien ontstond wantrouwen tussen banken en onrust bij hun klanten. Overheden grepen terecht in om te voorkomen dat banken massaal zouden omvallen. Dit zou, net als in de jaren dertig, tot een diepe recessie en massawerkloosheid leiden.

De Nederlandse staat verschafte tot nu toe voor 30 mld euro aan kapitaal aan banken, zegde 200 mld euro aan kredietgaranties toe en breidde de depositiegarantieregeling sterk uit. De crisis zal leiden tot grote veranderingen in de financiële sector en het toezicht daarop.

Bij nieuwe regelgeving dient gewaakt te worden tegen doorschieten, want goed functionerende financiële markten stimuleren investeringen en innovatie. Het recente overheidsingrijpen bij de Nederlandse banken was noodzakelijk, maar het is gewenst dat de staat zijn belangen, zo snel als mogelijk is, afbouwt om nadelige economische effecten te vermijden.

Auteurs

Michiel Bijlsma
Wim Suyker