Ineenstorting van gereguleerde wisselkoersen: hoe goed kunnen we ze voorspellen en uitleggen

Theoretische modellen die de kans op een instorting van vaste wisselkoersen koppelen aan fundamentele economische waarden zoals binnenlandse kredietverlening, de handelsbalans, internationale reserves en relatieve prijzen zijn nu standaard, maar empirischetesten van deze modellen is niettemin zeer beperkt. Dit onderzoeksmemorandum past zo’n model toe op de Mexicaanse situatie tussen 1988 en 1995 en op verschillende Europese munten die deelnamen in de European Exchange Rate Mechanism (ERM) in de 'crisis' jaar van 1992.

De resultaten voor de Mexicaanse situatie zijn bemoedigend. Mexico heeft gedurende een aantal periodes tussen 1988 en 1995 speculatieve druk op de peso ondervonden, en het model voorspelt instortingskansen groter dan nul voor de meeste ervan. Vlak voor de ineenstorting van de wisselkoers in december 1994, geeft het model inderdaad een kans van één aan. De resultaten voor de Europese munten zijn wisselend. De speculatieve druk op de Spaanse peseta wordt goed voorspeld. De problemen met de Italiaanse lire en de Franse frank werden eveneens goed voorspeld, alhoewel de timing van de gebeurtenissen niet geheel goed werd aangegeven. Voor het Britse pond, de Belgische frank, het Ierse pond en de Deense kroon waren de modelresultaten niet overtuigend.

Dit is een Engelstalige publicatie.