Risicodeling tussen generaties en arbeidsaanbod bij collectieve kapitaalgedekte pensioenstelsels
Pensioenpremies bevatten in veel gevallen impliciete belastingen (of subsidies) die samenhangen met een discrepantie tussen de risico's waaraan pensioenvermogens en -verplichtingen blootgesteld zijn, en verstoren daarom de arbeidsaanbodbeslissing. Wegen de welvaartswinsten van risicodeling tussen generaties op tegen de welvaartsverliezen van de arbeidsmarktverstoring?
Voor de beantwoording van deze vraag wordt een stochastisch model met twee overlappende generaties ontwikkeld dat een kleine open economie (zoals de Nederlandse) representeert. We vinden dat de voordelen veel groter zijn dan de nadelen. Dit resultaat is robuust voor een breed scala aan alternatieve modelspecificaties, zoals de specificatie van de nutsfunctie, de implementatie van een verbod om met geleend geld in aandelen te beleggen en de introductie van een initiële belasting op arbeid.