Arbeidsongeschikt of werkloos?; een verdeelmodel voor de inactiviteit

De in brede kring levende notie dat economische factoren een belangrijke rol spelen, wordt hier bevestigd. Zo blijkt voor 1992 gemiddeld de helft van het volume van arbeidsongeschiktheidsuitkeringen als verborgen werkloosheid te kunnen worden gekarakteriseerd. De verborgen werkloosheid is in 1992 qua niveau vergelijkbaar met de officiële werkloosheid. Dit impliceert dat de statistieken de werkloosheidsproblematiek fors onderschatten en die van de arbeidsongeschiktheid in dezelfde mate overschatten. Aangezien de uitkomsten betrekking hebben op uitkeringsjaren, is niet duidelijk om hoeveel personen het gaat. Tegelijkertijd maakt ons onderzoek duidelijk dat niet alleen economische variabelen verantwoordelijk zijn geweest voor de ontwikkeling van de participatie in arbeidsongeschiktheidsregelingen. Globaal de helft van de arbeidsongeschiktheidsuitkeringen wordt daadwerkelijk op grond van arbeidsongeschiktheid verstrekt. Indien de trend van vergrijzing van de bevolking die voor de komende decennia wordt verwacht, zich doorzet, kan ceteris paribus dan ook een verdere toename van het aantal arbeidsongeschiktheidsuitkeringen worden verwacht.